Berichtje uit Malawi
Door: Sanne Kuster
Blijf op de hoogte en volg Sanne
19 Augustus 2018 | Malawi, Cape Maclear
Hallo allemaal,
Inmiddels ben ik alweer bijna een maand in Cape, het werd dus wel eens tijd voor een verhaaltje. Twee dagen na aankomst ben ik gelijk begonnen met werken, omdat Ella al lang vakantie had gehad. Na een week was het echter alweer tijd voor vakantie. Het gezin voor wie ik werk, gingen zelf op vakantie. Momenteel heb ik dus nog steeds vakantie. Op zich wel lekker, kan ik alles in huis een plekje geven. Alle kleren liggen inmiddels in de kledingkast. Nu is het wachten op de andere kasten, zodat ik de koffer met schoolspullen kan gaan uitpakken.
De familie hier is inmiddels aan mij gewend (en ik aan hen ;) ) dus ik word niet heel veel meer aangestaard. Wel komen er steeds weer nieuwe familieleden om de hoek. Over het algemeen zijn het moeders, vaders, broers en zussen. Wat wij in Nederland een tante noemen, is hier ook je moeder. Alle ooms zijn dus ook vaders en alle neefjes en nichtjes zijn dus broertjes en zusjes.
Verder probeer ik deze vakantie onze pup een beetje op te voeden. Hij luistert nu voornamelijk wanneer hij zin heeft. Onze pup is een beetje anders dan de meeste andere honden in het dorp. Hij heeft een halsband en zit aan een ketting. Honden lopen over het algemeen los rond in het dorp. Daarnaast slaapt onze hond in huis. Deze Hollander vindt dat namelijk heel normaal, Blessings (en de rest van de familie) vindt het maar bijzonder. Maar Mavuto (de pup) heeft nu zelfs een kussen waar hij op kan slapen.
Eigenlijk heb ik niet zo heel veel meer te vertellen verder, behalve dat ik van de week om 6 uur ben op gestaan om naar het strand te gaan. Eén van de ooms heeft een vissersboot en na een paar biertje had hij mij uitgenodigd om te komen kijken in de ochtend. Ik had die avond een hele uitleg gekregen over hoe het nou werkt met zo’n vissersboot. Blijkt dus dat de vissers op de boot geen salaris krijgen. De eigenaar van de boot koopt de vis van de vissers op zijn boot. Het geld wat ze daarvoor krijgen is eigenlijk het salaris. De eigenaar van de boot legt de vis te drogen en wanneer de vis gedroogd is wordt het vervoerd naar de grote steden en daar weer verkocht. Het geld wat daarmee verdiend wordt zijn dus de inkomsten van de eigenaar van de boot. Alle vissersboten komen ’s ochtends rond 6 uur terug en dan is het dus een drukte van belang. Overal ligt vis in bakjes dat al door iemand is gekocht. Niemand haalt het in zijn hoofd om de vis van een ander te pakken (behalve Mavuto dan toen ik niet aan het opletten was). Om een uurtje of 8 is vrijwel alle vis verkocht en gaan de meeste mensen weer terug naar huis en blijven alleen de vrouwen aan het meer over die aan het wassen zijn. Het was erg leuk om een keer gezien te hebben en Mavuto had de tijd van zijn leven. Ik later die dag wat minder toen alle rauwe vis er weer aan de verkeerde kant uitkwam.
Nu is het tijd om nog een beetje schoon te maken en daarna lekker met een boekje in de hangmat te gaan liggen.
O ja, ik heb nog niet echt foto’s gemaakt dus voor nu een foto van Mavuto en de kids met de poppen op de rug.
Liefs,
Sanne
Inmiddels ben ik alweer bijna een maand in Cape, het werd dus wel eens tijd voor een verhaaltje. Twee dagen na aankomst ben ik gelijk begonnen met werken, omdat Ella al lang vakantie had gehad. Na een week was het echter alweer tijd voor vakantie. Het gezin voor wie ik werk, gingen zelf op vakantie. Momenteel heb ik dus nog steeds vakantie. Op zich wel lekker, kan ik alles in huis een plekje geven. Alle kleren liggen inmiddels in de kledingkast. Nu is het wachten op de andere kasten, zodat ik de koffer met schoolspullen kan gaan uitpakken.
De familie hier is inmiddels aan mij gewend (en ik aan hen ;) ) dus ik word niet heel veel meer aangestaard. Wel komen er steeds weer nieuwe familieleden om de hoek. Over het algemeen zijn het moeders, vaders, broers en zussen. Wat wij in Nederland een tante noemen, is hier ook je moeder. Alle ooms zijn dus ook vaders en alle neefjes en nichtjes zijn dus broertjes en zusjes.
Verder probeer ik deze vakantie onze pup een beetje op te voeden. Hij luistert nu voornamelijk wanneer hij zin heeft. Onze pup is een beetje anders dan de meeste andere honden in het dorp. Hij heeft een halsband en zit aan een ketting. Honden lopen over het algemeen los rond in het dorp. Daarnaast slaapt onze hond in huis. Deze Hollander vindt dat namelijk heel normaal, Blessings (en de rest van de familie) vindt het maar bijzonder. Maar Mavuto (de pup) heeft nu zelfs een kussen waar hij op kan slapen.
Eigenlijk heb ik niet zo heel veel meer te vertellen verder, behalve dat ik van de week om 6 uur ben op gestaan om naar het strand te gaan. Eén van de ooms heeft een vissersboot en na een paar biertje had hij mij uitgenodigd om te komen kijken in de ochtend. Ik had die avond een hele uitleg gekregen over hoe het nou werkt met zo’n vissersboot. Blijkt dus dat de vissers op de boot geen salaris krijgen. De eigenaar van de boot koopt de vis van de vissers op zijn boot. Het geld wat ze daarvoor krijgen is eigenlijk het salaris. De eigenaar van de boot legt de vis te drogen en wanneer de vis gedroogd is wordt het vervoerd naar de grote steden en daar weer verkocht. Het geld wat daarmee verdiend wordt zijn dus de inkomsten van de eigenaar van de boot. Alle vissersboten komen ’s ochtends rond 6 uur terug en dan is het dus een drukte van belang. Overal ligt vis in bakjes dat al door iemand is gekocht. Niemand haalt het in zijn hoofd om de vis van een ander te pakken (behalve Mavuto dan toen ik niet aan het opletten was). Om een uurtje of 8 is vrijwel alle vis verkocht en gaan de meeste mensen weer terug naar huis en blijven alleen de vrouwen aan het meer over die aan het wassen zijn. Het was erg leuk om een keer gezien te hebben en Mavuto had de tijd van zijn leven. Ik later die dag wat minder toen alle rauwe vis er weer aan de verkeerde kant uitkwam.
Nu is het tijd om nog een beetje schoon te maken en daarna lekker met een boekje in de hangmat te gaan liggen.
O ja, ik heb nog niet echt foto’s gemaakt dus voor nu een foto van Mavuto en de kids met de poppen op de rug.
Liefs,
Sanne
-
19 Augustus 2018 - 09:44
Ria:
Wat n bijzonder moment om via jou bij de visvangst en verwerking daarvan met je mee te lezen/ervaren! En die fotos vd kindjes met poppen op hun rug is gewéldig, leuk dat je weer schrijft! -
19 Augustus 2018 - 11:04
Maja:
Lieve nicht,
Fijn om weer wat van je te lezen. Alweer een bijzonder verhaal.
Lieve groetjes, Maja -
19 Augustus 2018 - 15:39
Leni Van De Ven:
Hoi Sanne leuk om je reisverslagen weer te lezen.
Veel plezier en geniet daar groetjes van Leni -
19 Augustus 2018 - 16:37
Sjoukje:
Hai meissie.
Leuk,leuk,leuk.
Wanneer ga je je moestuintje aanleggen ??
Tuuuuuuuuuuuuuuuuttie -
20 Augustus 2018 - 07:41
Rino:
Hallo Sanne, Goed om te lezen dat het je goed gaat. Geniet er maar van en veel succes. Hartelijke groeten. -
20 Augustus 2018 - 16:43
Tiny:
Hoi Sanne, leuk om je reisverslag te lezen. Wat heb je toch een mooi leven met zoveel verschillende ervaringen. Blijf genieten! -
20 Augustus 2018 - 19:01
Paul & Ruud:
Lieve Sanne,
Heerlijk om weer een reisverslag te kunnen lezen. Geniet van alles, maak er wat moois van.
Blijven schrijven hoor, p&r -
21 Augustus 2018 - 13:33
Jaap Verhage:
Ha Sanne,
leuk om te lezen!
Hartelijke groeten, Jaap.
-
21 Augustus 2018 - 16:03
Pierre:
De kop is er af. xxxx -
28 Augustus 2018 - 17:20
Ans:
Leuk weer iets te horen heb even gewacht op hulp hier alles oké gr ansxxx -
19 September 2018 - 12:19
Lieke:
Leuk om te lezen. Ik krijg al kriebels. tot snel in Malawi -
09 Maart 2020 - 14:13
Angela Ram:
Beste Sanne,
Vanuit een heel onverwachte hoek ga ik je wat vragen. Het heeft niets met jouw reis en je leven in Malawi te maken maar wel met een verleden in Rieu Malet.
Mijn naam is Angela Ram en ik ben de oudste dochter van Gerard en Gonnie Ram die jaren een huisje in Rieu Malet hebben gehad. Jij stond met je ouders en zus vaak in de caravan onder aan het pad van het huis van Ruud en Paul.
Wij hebben vele jaren met onze dochters Geertje en Emma vakantie gevierd en jullie regelmatig gezien en ook gesproken. Ik weet niet of je ons voor de geest kunt halen?
Ik ben bezig met een reünie van alle mensen die of een huis daar hadden en/of daar regelmatig vakantie gevierd hebben.
Vooral omdat het gehele gehucht inmiddels in handen is van Franse mensen leek het mij een leuk idee om nog 'n keer een samenzijn te organiseren waarbij we herinneringen kunnen ophalen.
Nu zijn we op zoek naar het telefoonnummer en/of mailadres van je vader of je zus. Kun jij mij daar misschien aan helpen? Het zou ook leuk zijn als er nog mensen van de familie Spoelstra willen komen. Ik herinner me Sjoukje en Wieb en ik zie ook zo je oma en opa voor me maar ik denk dat zij inmiddels overleden zijn.
De reünie is gepland op zondag 5 april a.s. van 12.00 - 15.00 uur in café Victoria op de Stationsweg in Woerden.
Ik lees dat jij voorlopig nog op Malawi zult verblijven en ik wil je daar graag nog een mooie periode toewensen.
Het zou heel leuk zijn om van je te horen.
Hartelijke groeten van Angela.
Ik lees dat jij nog even in Malawi blijft en ik wil je uiteraard nog een mooie laatste periode daar toewensen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
