Onwerkelijk
Door: Sanne
Blijf op de hoogte en volg Sanne
15 September 2013 | Malawi, Cape Maclear
Nou mijn eerste dagen zitten er op. Na een reis van bijna 24 uur, 21.00 vertrek vanaf Schiphol en de volgende dag 20.30 aangekomen in Cape Maclear, ben ik dan ‘thuis’.
Een nachtvlucht zonder tijdsverschil is geen pretje kwam ik achter.
Om 24.00 kregen we het diner geserveerd. Een klein half uurtje later gingen alle lichten uit, er moest geslapen worden. Tegen de tijd dat ik een beetje een fijne houding had gevonden en half sliep, gingen plotseling alle lichten weer aan. Het was tijd voor het ontbijt. Ik dacht nog, wauw, wat heb ik lang geslapen, tot dat ik op mijn horloge keek en zag dat het 3.00 uur was.. werk dan maar eens een droog broodje weg.
Tijdens mijn overstap in Nairobi, bij het zien van de chaos, hoopte ik dat alles goed zou gaan met mijn bagage. Gelukkig zag ik in Blantyre al snel mijn bestickerde koffers op de bagageband voorbij rollen. Eenmaal door de douane heen, nadat één van deze mensen nog even zijn gezag moest laten blijken, stond mijn taxi buiten al klaar.
Tijdens de autorit naar Cape heb ik mijzelf veelal verbaasd over eigenlijk alles. Ik was chaos gewend in Suriname, maar hier kunnen ze er ook wat van! Mensen steken over zonder te kijken, mensen fietsen, lopen en zitten langs de weg, overal zijn mensen. Mensen vallen hier ook gewoon in slaap langs de weg. Heel bizar. Er heerst hier een zelfde soort ‘toetercultuur’ als in Suriname. Gelukkig wel in iets mindere mate.
Gelukkig was de laatste 25 kilometer onverhard, zodat ik nog even fijn door elkaar werd gerammeld voordat ik op mijn eindbestemming was. Maar des te groter was de vreugde toen ik er was. Nog steeds realiseer ik mezelf niet echt dat dit nu voor de komende 10 maanden mijn thuis is. Mijn huisje is al helemaal ingericht en alle kleren liggen ook al in de kast.
Morgen ga ik beginnen met lesgeven aan Timba en Gladys. Dit zal ik maandag-, woensdag- en donderdagmiddag doen en dinsdag- en vrijdagochtend. Verder ben ik ook al langs geweest op de lokale school, maar daar hadden ze me voorlopig nog niet nodig. Eigenlijk vind ik dit wel fijn, zo kan ik een beetje rustig in het ritme komen.
Verder heb ik er natuurlijk een dagtaak aan om iedereen in Nederland op de hoogte te houden van mijn wel en wee hier. Buiten deze berichten om ;)
Aangezien ik hier niet zo veel in het weekend op trip zal gaan als in Suriname, zal ik nu proberen iedere keer iets uit te kiezen wat mij verbaasd of opvalt en daar zal ik dan proberen een mooi verhaal van te maken.
Nou dit was het wel weer voor deze keer. Aangezien mijn talencursus geen groetjes of liefs kent hou ik het bij het volgende.
Ndapita!
Sanne
Een nachtvlucht zonder tijdsverschil is geen pretje kwam ik achter.
Om 24.00 kregen we het diner geserveerd. Een klein half uurtje later gingen alle lichten uit, er moest geslapen worden. Tegen de tijd dat ik een beetje een fijne houding had gevonden en half sliep, gingen plotseling alle lichten weer aan. Het was tijd voor het ontbijt. Ik dacht nog, wauw, wat heb ik lang geslapen, tot dat ik op mijn horloge keek en zag dat het 3.00 uur was.. werk dan maar eens een droog broodje weg.
Tijdens mijn overstap in Nairobi, bij het zien van de chaos, hoopte ik dat alles goed zou gaan met mijn bagage. Gelukkig zag ik in Blantyre al snel mijn bestickerde koffers op de bagageband voorbij rollen. Eenmaal door de douane heen, nadat één van deze mensen nog even zijn gezag moest laten blijken, stond mijn taxi buiten al klaar.
Tijdens de autorit naar Cape heb ik mijzelf veelal verbaasd over eigenlijk alles. Ik was chaos gewend in Suriname, maar hier kunnen ze er ook wat van! Mensen steken over zonder te kijken, mensen fietsen, lopen en zitten langs de weg, overal zijn mensen. Mensen vallen hier ook gewoon in slaap langs de weg. Heel bizar. Er heerst hier een zelfde soort ‘toetercultuur’ als in Suriname. Gelukkig wel in iets mindere mate.
Gelukkig was de laatste 25 kilometer onverhard, zodat ik nog even fijn door elkaar werd gerammeld voordat ik op mijn eindbestemming was. Maar des te groter was de vreugde toen ik er was. Nog steeds realiseer ik mezelf niet echt dat dit nu voor de komende 10 maanden mijn thuis is. Mijn huisje is al helemaal ingericht en alle kleren liggen ook al in de kast.
Morgen ga ik beginnen met lesgeven aan Timba en Gladys. Dit zal ik maandag-, woensdag- en donderdagmiddag doen en dinsdag- en vrijdagochtend. Verder ben ik ook al langs geweest op de lokale school, maar daar hadden ze me voorlopig nog niet nodig. Eigenlijk vind ik dit wel fijn, zo kan ik een beetje rustig in het ritme komen.
Verder heb ik er natuurlijk een dagtaak aan om iedereen in Nederland op de hoogte te houden van mijn wel en wee hier. Buiten deze berichten om ;)
Aangezien ik hier niet zo veel in het weekend op trip zal gaan als in Suriname, zal ik nu proberen iedere keer iets uit te kiezen wat mij verbaasd of opvalt en daar zal ik dan proberen een mooi verhaal van te maken.
Nou dit was het wel weer voor deze keer. Aangezien mijn talencursus geen groetjes of liefs kent hou ik het bij het volgende.
Ndapita!
Sanne
-
15 September 2013 - 20:53
Dani:
Stoertje <3
-
15 September 2013 - 21:01
Manja:
Welterusten en succes morgen! -
15 September 2013 - 22:02
Marise:
Veel plezier en succes morgen! X -
15 September 2013 - 23:04
Koen Stekelenburg:
Respect! Heel veel plezier! -
16 September 2013 - 14:16
P&R:
Hartstikke leuk om weer je verhaal te lezen. Verheugen ons alweer op de volgende!! ;-)
Geniet er maar van. Liefs van ons. -
17 September 2013 - 09:23
Elly Kuster:
Heeey schat,
Een nieuw avontuur, knap hoor. Je kiest niet de makkelijkste weg maar het zal je zeker op heel veel vlakken genoeg leren en opbrengen.Wat betekent Ndapita?
Nou je had in ieder geval dinsdagavond/nacht genoeg gegeten. Hoe was het laatste stuk met de auto?
Fijn dat je nog wel die sms-jes stuurde, konden we je toch een beetje volgen.
Je onderkomen is ook top begrijp ik dat is wel lekker toch?
Ben nu benieuwd naar je volgende stukje en we houden k tak!!11
LOVE YOU MAM.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
