Het land waar....

*Iedereen je begroet met ‘Hello, how are you?’ en het antwoord eigenlijk niet afwacht. Want heel veel meer Engels kennen ze niet. Dit is de eerste zin die ze op school leren in het Engels.

*Iedereen zijn was en afwas in het meer doet. Er is niet altijd stromend water in huis. En een wasmachine is een luxe die niemand hier heeft.

*Iedereen tussen 12 en 2 op apegapen ligt. Dan is het namelijk te warm en hoor je niks te doen, behalve een dutje.

*De meeste dingen vervoerd worden op het hoofd. Eigenlijk is dit helemaal zo gek nog niet, want daardoor krijg je ook geen last van je schouders of iets dergelijks en ga je ook niet scheef lopen.

*De dichtstbijzijnde goede pinautomaat 400 kilometer verderop is. Pinnen is iets wat ze hier eigenlijk nog niet kennen, alleen in de grote steden.

*Iedereen vrolijk in het meer zwemt, hoe oud of jong je ook bent. Massa’s kinderen plonzen gewoon vrolijk het water in zonder dat er ouders of begeleiders bij zijn. Daarnaast kennen ze hier ook geen drijfmiddelen. De kinderen redden zich wel. Wonderbaarlijk genoeg is dat ook echt zo, want er verdrinken hier nauwelijks kinderen. Er wordt dan wel gezegd dat er in Nederland een zwemcultuur is, maar ik denk dat die toch verbleekt bij de zwemcultuur hier in Malawi.

*Mensen weinig gevaren kennen. Gevolg hiervan, er gebeuren regelmatig ongelukken, misschien kunnen ze hier ook gewoon niet zo goed rijden? Maar ook wanneer er mais gepoft wordt, wordt er gewoon een plastic zak over de mais getrokken en in de pan gestopt, hoezo brandgevaar?

*De meeste mensen je toelachen met een bijna tandloze glimlach, de kleine kinderen hebben nog niet heel veel tanden en bij de oudere mensen zijn ze er gewoon uitgerot. Een tandenborstel en tandpasta is iets wat nog niet bekend is hier in Malawi.

*Blanke mensen een dollarteken op hun voorhoofd hebben staan. Wanneer je blank bent, gaat de lokale bevolking er automatisch vanuit dat je veel geld hebt. Helaas zijn ze dan bij mij aan het verkeerde adres ;)

* Je op het kinderdagverblijf met 30 kinderen moet verven met vier potjes vingerverf. Vervolgens worden de meeste kinderen boos omdat ze niet snel genoeg aan de beurt zijn of ze moeten verven terwijl ze het niet willen.

*Ze achter ieder woord een ie plakken. Zo wordt het Engels redelijk verbasterd en moet je af en toe goed luisteren voordat je snapt waar ze het over hebben.

*Ik, voor de lokale bevolking, een zeer moeilijke naam heb. Ze kunnen het maar niet goed uitspreken, sonna is de meest voorkomende variatie.

Ze zeggen altijd, alles went.

Liefs Sanne