Meegaan met de tijd

Na meer dan een half jaar in Afrika zijn er gelukkig nog steeds dingen waar ik mijzelf over blijf verbazen. Eigenlijk is dat maar goed ook, want zo blijven er in ieder geval dingen waar ik weer een verhaaltje over kan schrijven.

Persoonlijk vind ik dat de meeste Afrikanen, natuurlijk valt niet iedereen daaronder, maar rare prioriteiten hebben. Wij, het gezin waarvoor ik werk en ik, hebben geen tv, maar wel een redelijk waterdicht huis. Als je kijkt naar de meeste huizen hier ogen die vervallen, vaak ogen ze niet alleen vervallen, maar zijn ze dat ook echt. Het verbazende feit is echter, dat je regelmatig een schotel op het dak ziet. Daarnaast kan ik de Champions League en de Uefa cup ook nog gewoon volgen met dank aan mijn overburen. Deze mensen hebben namelijk wel gewoon een tv en laten dit ook graag merken zodat ik gezellig kan mee genieten en ondertussen horen wie er aan de bal is.

Het verbaasd mij wel enigszins dat voor de meeste Afrikanen de prioriteit ligt bij het hebben van een tv of radio in plaats van wat extra geld te investeren in een goed huis. Daarnaast geeft dit gelijk aan dat de blanken dus lang niet altijd alles hebben. En dat er ook nog gewoon Afrikanen zijn die het goed hebben. Neemt niet weg dat ze toch eigenlijk wel vinden dat ik één van mijn twee telefoons die ik hier gebruik wel aan een local kan geven en dat ik een van mijn Ipods ook wel eens aan iemand mocht geven. Toen ik probeerde uit te leggen dat ik zelf maar één Ipod heb en niet van plan was deze weg te gaan geven was dat eigenlijk maar raar, want tja ten slotte hebben we toch zoveel spullen en kunnen we het makkelijk opnieuw kopen wanneer we weer terug in ons eigen land zijn. Daarbij vergeten ze voor het gemak even dat wij ook moeten werken voor de centen. Daarnaast kan het ook nooit kwaad om ze eens te laten weten hoeveel het kost in kwatcha’s ( de lokale munteenheid). Één euro is namelijk 550 kwatcha waard. Waardoor alles al heel snel verschrikkelijk grote bedragen worden en ze zich toch wel een beetje gaan realiseren dat het voor ons ook niet goedkoop is. Maar ja zolang je in een dorp leeft waar de meeste blanken alleen maar komen om (veel) geld uit te geven kan je het ze eigenlijk ook niet kwalijk nemen dat ze zo een beeld van deze bevolkingsgroep hebben.

Tot slot nog even een heel ander aspect van met de tijd mee gaan, veel mensen willen graag ook wat Nederlands leren. Uiteraard ben ik bereid daar wat tijd in te investeren. Inmiddels wordt er keurig alsjeblieft en dankjewel gezegd. Daarnaast kennen ze ook allemaal bananen in je oren hebben, de reden hiervan is dat ze vaak niet verstaan wat je zegt a) omdat ze niet luisteren of b) omdat hun Engels gewoon niet goed genoeg is. Waarop ik iedere keer als ze mij vroegen iets te herhalen vertelde dat ze de bananen uit de oren moesten halen. Gisteren werd ik echter terecht gewezen, het konden namelijk geen bananen zijn, maar de pitten van de avocado. Aangezien het helemaal niet het seizoen is voor bananen. Wat dus ook inhoudt dat je gedurende de maanden september tot en met december de pitten van de mango’s uit je oren moet halen ;) Zo zie je maar, je moet wel met de tijd mee blijven gaan ;)

Liefs Sanne