hello sweetie!

Vol enthousiasme word ik, terwijl ik over straat loop, na geroepen door een kleuter; hello sweetie! Of deze kleuter vindt mij bijzonder aardig of hij is uit op een snoepje.
Dit is een van de vele prachtige voorbeelden van het Engels van de meeste Malawianen.

Zo zeggen ook veel mensen, zowel kinderen als volwassen, ‘hello’. Wanneer ik vervolgens ‘hello’ terug antwoord krijg ik te horen; ‘fine and you?’. Nu is dit een combinantie van niet luisteren en niet beter weten, want ja je had toch die zin ingestudeerd. En ik ben dan weer degene die het verpest door niet meteen te zeggen; ‘hello, how are you?’.

Als je kijkt naar de manier waarop Afrikanen elkaar gedag zeggen, zit hier ook wel wat in, het is namelijk altijd; ‘hallo, hoe gaat het?’. Terwijl wij in Nederland vaak niet verder komen dan hallo.
Groot verschil met Nederland is ook wanneer je aan iemand vraagt hoe het gaat dat er dan alleen uitkomt rustig wanneer het niet goed gaat. Geen uitleg over wat er allemaal niet in orde is of tegenzit, nee alleen dat het niet zo goed gaat. Kortom of het nou goed of slecht gaat, je gesprek duurt altijd even lang en kan vaak gevoerd worden terwijl je gewoon doorloopt. Wil je er toch nog wat aan toevoegen, schreeuw je dat er gewoon achteraan natuurlijk ;).

Een ander favoriet woord van de Afrikanen is ‘my’. Afrikanen kunnen alles altijd goed gebruiken, dus wanneer ik met een waterflesje over straat loop, heb ik verschillende kinderen achter mij aan met de volgende vraag; ‘give me my bottle’. Als ik hier vervolgens ontkennend op antwoord is de volgende vraag;’give me my water.’

Wanneer ik met een bal over straat loopt, luidt het; give me my ball’. Een andere favoriet is; ‘give me my money’. Met andere woorden, het is altijd al van hun. De mooiste blijft voor mij toch wel; ‘give me my mp3’, waarmee de jongen mijn ipod bedoelde, helaas voor hem zat dit er uiteraard niet in.

Maar ja, wie kan het de kinderen eigenlijk kwalijk nemen. De kinderen groeien praktisch met dit Engels op, want ze horen niks anders van oudere broers of zussen. En geld of ballen zullen ze niet snel krijgen, maar over het algemeen zijn er nog redelijk wat mensen die hun flesjes aan de kinderen geven, die er vervolgens mee naar de waterpomp lopen om ze te vullen met water en ze daarna weer te verkopen op de markt.

Zo zie je maar, brutale hebben de halve wereld. Nu weet ik bijna zeker dat ze deze opmerking hier in Afrika hebben uitgevonden ;)

Liefs Sanne

P.S. Voor de mensen die niet op facebook zitten zal ik deze keer ook wat random foto’s toevoegen 