Westerse voeten

Jawel deze week ga ik jullie lastig vallen met een verhaal over voeten. Mijn voeten hebben het namelijk maar zwaar hier in Afrika. Eigenlijk komt het er op neer dat ze niks gewend zijn.

Ten eerste verplaats ik mijzelf hier niet van A naar B op blote voeten. Een groot deel van de bevolking hier doet dat wel. Met als gevolg dat ze eelt kweken. Doordat deze eeltlaag bij mijn voeten ontbreekt beginnen de eerste problemen al bij de talloze stenen in het water.

Maar dit is niet het enige probleem. Wij zitten hier nog steeds te puffen van de hitte, sorry mensen, maar zeker tot en met eind december zullen de mussen hier nog dood van het dak gaan vallen. Waarschijnlijk wordt het tegen die tijd wel af en toe afgewisseld met een regenbuitje, maar niet veel.

Aangezien hier overal zand is, je huis is dan ook niet schoon te krijgen, en de zon daar vrolijk vanaf 6 uur ’s morgens op schijnt, wordt het zand ook gloeiend heet. Op blote voeten lopen is voor mij dan al helemaal geen optie meer. Een paar keer heb ik het geprobeerd, maar wist ik niet hoe snel ik weer met mijn voeten in het meer moest zijn omdat mijn voetzolen in de brand stonden.

Birkenstocks zijn dan ook niet echt ideale schoenen voor dit klimaat. De rede is eigenlijk heel simpel, door dat ze een opstaande rand hebben schep je er eigenlijk alleen maar zand mee wat er vervolgens niet vanzelf weer uit gaat. Gevolg of om de paar meter stoppen om alle steentjes uit je schoenen te halen of verder lopen met hete steentjes in je schoenen. Het beste kan je dus gewoon maar op zo plat mogelijk slippers lopen en zorgen dat je voeten het zand niet raken.

Maar ja aangezien dit toch wel echt een luxe probleem is, heb ik eigenlijk geen recht tot klagen ;)

Dan even iets heel anders, de beestenboel is hier inmiddels uitgebreid met twee extra familieleden, prinses Fiona en Dora. Deze kittens gaan hopelijk de muizen hier weg houden. Voorlopig kruipt Dora liever tussen de muur dan op de muizen te jagen. Gevolg; op het heetst van de dag een kat tussen de muur uit moeten halen. Dora was zo blij met onze reddingspoging dat ze er spontaan 10 minuten later weer zat.

Wat de meeste mensen in Nederland nu waarschijnlijk bezig houdt is natuurlijk alweer de Sinterklaas hype. Iets wat aan mij hier volledig voorbij gaat. Maar over twee weken vieren hier wij gewoon ook Sinterklaas, inclusief pepernoten en zwarte pieten. We blijven tenslotte Nederlanders. Nu moeten we alleen nog maar hopen dat Sinterklaas ons hier in Malawi kan vinden , tenslotte is het voor hem ook een beetje uit de richting ;)

Nou dat waren alle updates wel weer tot nu toe. Ik ga een duik in het meer nemen om een beetje af te koelen en nog genieten van de laatste zonnestralen.

Liefs Sanne