Van alles wat

Hallo allemaal,

Het is alweer even geleden, maar ik ben jullie nog niet vergeten hoor ;)

Meestal gaan de stukjes over een ding maar in dit geval zal ik gewoon maar eens mijn gebeurtenissen van de afgelopen weken met jullie delen.

Malawianen/Malawinezen (daar ben ik na een jaar nog steeds niet over uit) zijn net Hollanders. Hoe ik daar bij ben gekomen. Nou heel simpel. De lokale bevolking hier zit niet stil, zowel overdag als ’s nachts. Dit zorgt uiteraard voor voldoende baby’s. Overigens moet ik er aan toevoegen dat ik van Jeannette te horen kreeg dat baby’s hier door het raam aankomen waaien ( is weer eens wat anders dan de wel bekende ooievaar ;)). Neem niet weg dat baby kleertjes natuurlijk altijd welkom zijn. Vooral om ze de kleintjes hier aankleden alsof ze een Nederlandse winter gaan meemaken. Een deel van mijn bagage bestond dus ook uit babykleertjes. Ik besloot onze nanny er op uit te sturen op om zoek te gaan naar mensen met een baby. Gevolg: de volgende dag zaten er zo’n 20 moeders inclusief kinderen in de tuin. Want ja tenslotte viel er iets te halen. En daar zijn wij, Nederlanders, ook erg goed in ;). Maar goed alle gekheid op een stokje, de baby kleertjes waren snel verdeeld (lees weg getrokken uit mijn handen). Toen kwam het volgende probleem; ik wilde namelijk dat de kids in de kleren gehesen zouden worden zodat ik wat foto’s kon maken. Hierop begon mistens de helft van de kinderen huilen. Maar ja aan de andere kant zijn ze hier ook gek op foto’s dus de mama’s wilde maar al te graag dat de kids op de foto gingen. Nadat de foto’s waren genomen bleef ik achter met lege handen en een kapotte poort van de schutting, die er uit was gehangen door alle kinderen die op het strand probeerde mee te krijgen wat er in de tuin aan de gang was.

Verder zijn de afgelopen weken ook alle scholen weer begonnen en dat betekend dan ook dat mijn vrije middagen weer gevuld zijn. Op maandag zal ik met de day-care kinderen van Sinthana lunchen en diverse activiteiten doen. Op dinsdag ga ik naar Tipezananso om te knutselen met de kinderen (of volwassenen). En op woensdag ga ik naar een andere dagopvang. Verder is mijn plan om op donderdag weer eens wat aan mijn Chichewa te gaan doen. Wie weet wordt dat ooit nog eens wat.

Ook heb ik de afgelopen weken geleerd dat het aan het eind van de winter, hier enorm waait. Ik zocht hier verder geen verklaring achter. Maar Afrika zou Afrika niet zijn als er natuurlijk wel een goede reden achter al deze wind zit. Mij werd namelijk verteld dat de wind de zon schoon blaast. Nu weet ik dat het hier een grote zandbak is, maar of het stof helemaal tot aan de zon komt betwijfel ik ;). Maar goed nu het zo waaide blies dat de zon mooi schoon zodat hij nu weer flink kan schijnen en wij weer kunnen genieten van temperaturen tussen de 25 tot 35 graden. Inmiddels doet de zon het weer goed en ziet het er naar uit dat wij een heerlijke zomer tegemoet gaan.

Voor nu wil ik het hier weer bij laten.

Ik zal wat foto’s toevoegen van de kinderen met de kleren.

Tot snel,
Liefs Sanne